Korean: Tworzenie zdań

Tworzenie zdań w języku koreańskim

Witam wszystkich, po dość długiej przerwie!

Aby zrekompensować wam tę długą nieobecność i brak notek, powracam z kolejną lekcją języka koreańskiego. Dzisiaj nauczymy się, w jaki sposób tworzy się zdania twierdzące, pytające i przeczące w języku koreańskim.

Zapraszam do nauki :)

Jak wygląda konstrukcja zdania?

Jest to bardzo proste, choć odrobinę odmienne niż w naszym języku. Stąd też tłumacząc bezpośrednio każde słowo na język polski, zdanie może brzmieć nieco komicznie.

Zdania tworzymy w następujący sposób :

Podmiot/temat -> dopełnienie -> czasownik.

Więc, jak to wygląda w praktyce? 

Podam wam przykładowe zdanie w języku polskim, ale zapisane metodą koreańską.

● Asia w pokoju sprząta.

● Ona do Korei w przyszłym tygodniu jedzie.

● On z psem na spacer wyszedł.

Partykuły 

Czyli największa zmora osób uczących się j.koreańskiego ^^

Bez nich niestety nie uda nam się poprawnie stworzyć zdania.

Dwie najważniejsze partykuły używane w zdaniach :

~은 oraz ~는

W zależności od tego, na co kończy się rzeczownik (sylabą otwartą* lub zamkniętą*), używamy takiej partykuły. Brzmi trochę przerażająco, jednak jest to banalne. 

Czyli :

Przy sylabie otwartej, która kończy się na samogłoskę, używamy ~는

Zaś przy sylabie zamkniętej, kończącej się na spółgłoskę, używamy ~은

Zatem znów, jak to wygląda w praktyce :

● 저는 폴란드 사람입니다

(Jestem Polakiem)

● 그들은 폴란드 사람입니다

(Oni są Polakami)

Niestety, aby nie było nam zbyt łatwo,

 takich partykuł w języku koreańskim jest mnóstwo.

Kolejnymi dwiema, które trzeba koniecznie znać 

(i o których wspominałam we wcześniejszej notce z koreańskiego) 

to 가 oraz 이.

* Sylaba otwarta - taka, która kończy się samogłoską

* Sylaba zamknięta - taka, która kończy się spółgłoską

Zdania twierdzące

Tworzenie zdania twierdzącego nie różni się niczym, od tego co napisałam powyżej.

Zatem idziemy danym schematem - podmiot -> dopełnienie -> czasownik oraz partykuły.

Każde zdanie twierdzące (mówiąc mową formalną) kończy się na ~입니다 / ~ 습니다 , co jak idzie się domyślić wynika z tego, na co kończy się słowo (samogłoska, czy spółgłoska).

Jest to najprostsza konstrukcja zdania. Przykłady :

● 저는 폴란드 사람입니다

(Jestem Polakiem)

● 으자가 부엌에 있습니다

(Krzesło znajduje się w kuchni)

Zdania pytające

Tutaj sytuacja jest bardzo podobna, z tym że jedyne co, to zmienia nam się końcówka zdania. Zamiast powyższego ~입니다 / ~ 습니다  mamy ~입니까, które odpowiada zdaniu pytającemu.

Przykłady :

● 그녀는 한국어 사람입니까?

(Czy ona jest Koreanką?)

● 그들은 누구입니까?

(Kim oni są?)

Zdania przeczące

No i na koniec zostały nam zdania przeczące.

Oczywiście je się tworzy w dokładnie taki sam sposób, jak poprzednie, 

z tym że dodaje się przeczenie w postaci 아닙니다 (od słowa 아니요 - czyli "nie")

Przykłady :

● 저는 학생 아닙니다

(Nie jestem uczniem)

● 학교가 아닙니다

(To nie jest szkoła)

Na dziś to wszystko, dziękuję za poświęcony czas.

Czy notka jest przydatna? :)

ㄴㅇㅅㅌ,

Hyemi